De actievolle franchise is terug... met de volgende generatie Spy Kids. Marissa Cortez Wilson (Jessica Alba) heeft het allemaal: getrouwd met een beroemde tv-reporter die op spionage jaagt (Joel McHale), een nieuwe baby en intelligente stiefkinderen, Rebecca (Rowan Blanchard) en Cecil (Mason Cook).

Wanneer de maniakale Timekeeper (Jeremy Piven) haar huiselijk geluk verstoort en dreigt de planeet over te nemen, komt Marissa uit haar pensioen als een topgeheim agent. Nu Armageddon snel nadert, komen Rebecca en Cecil in actie.

Met een beetje hulp van enkele bekende Spy Kids-vrienden, Carmen (Alexa Vega), Juni (Daryl Sabara) en hun trouwe hond Argonaut (Ricky Gervais) en een aantal verbluffende gadgets, kunnen ze misschien wel de wereld redden. Dankzij zijn gezegende gebeurtenissen werden we gezegend met het heerlijk zany entertainment van Spy Kids in 2001, over een broer en zus die samen met hun ouders in het familiebedrijf internationale superspionnen zijn.

Rodriguez verfraaide zijn sterke verhaal met veel kleur, pit en gedurfde, brede lijnen van gezinsvriendelijke intriges, plus alle bizarre gadgets die passen bij een inventieve geest en een technologisch geïnspireerde geest zoals degene die hem zo'n dynamische filmmaker maakte, om begin met. Het deed geen pijn dat hij Antonio Banderas en Carla Gugino aan boord had als spionageouders, samen met twee geweldig getalenteerde kindsterren (Alexa Vega en Darryl Sabara) als hun kleine nageslacht van de geheimagent.

Na twee sequels en 10 jaar, vertrouwt Rodriguez' nieuw leven ingeblazen opstanding van de franchise op een nieuwe familie met schuine banden met het origineel (alleen Vega en Sabara keren terug, als volgroeide, volwaardige spionnen) en doet een passend energiek werk om pittige leuk voor het vierde leerjaar.

Anderen zijn zeker welkom om van de opwinding te genieten, zolang ze een speciale affiniteit hebben met grappen over scheten, poepen en kotsen, vermengd met gedurfd, pop-art productieontwerp, door kinderen goedgekeurde techno-gadgets en speciale effecten die de slapstick spelen karakter van het oorspronkelijke Spy Kids-ethos. Jessica Alba is deze keer de spionagemoeder, een baan die ze verborgen hield voor haar tv-journaliste echtgenoot (Joel McHale) en stiefkinderen Rebecca en Cecil Wilson (Rowan Blanchard en Mason Cook).

Het geheim duurt natuurlijk niet lang, en de twee kinderen, samen met haar bruisende eenjarige dochter (die de meeste poep en braaksel levert), strijden tegen de kwaadaardige Tick Tock en zijn mysterieuze baas. Tijdbewaker. Deze gekke schurken kunnen de tijd manipuleren en plannen een soort apocalyptische ineenstorting te creëren op basis van hun unieke vervelende vermogen.

Dat is ongeveer de beste beschrijving die je kunt geven; het plot is extreem ingewikkeld, maar het is toch zo goed als overbodig. Het doel van de show is om in opgetogen vreugde te kijken terwijl de kinderen spelen met al het coole speelgoed, de goede volwassenen zegevieren en de regisseur jeugdige poëzie maakt met behulp van slapdash digitale effecten en non-stop, zachte onbenullige humor om zijn kernpubliek van betoverde kinderen te amuseren .

Jeremy Piven vindt het leuk om meerdere rollen te spelen en Ricky Gervais steelt praktisch de film (althans voor de volwassenen) met zijn riffs die een stem geeft aan een robothond in dienst van de spionerende Wilson-familie. Hoewel het ver verwijderd is van de originele humor en nonchalante originaliteit van zijn eerste Spy Kids-avontuur, is dit vierde deel ruimschoots bewijs dat Rodriguez gelijke tred houdt met wat kinderen willen in wegwerp-entertainment en de technische vaardigheid heeft om de beelden van het scherm te laten springen om eventuele hiaten in de logica of verveling op te vullen. --Ted Fry