Popsuperster Cheryl keert deze zomer terug met een nieuw album: A Million Lights. De eerste single "Call My Name" is geschreven en geproduceerd door Calvin Harris, met andere grote namen, waaronder Lana Del Ray, will.i.am, Taio Cruz en Wretch 32.

A Million Lights werd opgenomen in Londen, New York en LA, en volgt op eerdere solo-albums 3 Words en Messy Little Raindrops, die beide bovenaan de Britse albumlijst stonden. Recensie Terwijl ze haar derde solo-album uitbrengt, is het de moeite waard eraan te denken dat Cheryl (zonder het Cole-gedeelte, zoals haar profiel nu een alledaagsheid zoals een achternaam overbodig verklaart) naar voren kwam als popster.

Temidden van de persoonlijke drama's en het roddelvoer en het opgekauwd worden door de X Factor-machine, zou A Million Lights er goed aan doen om te dienen als een herinnering aan de zanger in het hart van de onophoudelijke interesse. In de praktijk komt het halverwege. Lead single Call My Name is Calvin Harris op nummer, elke beat voorzienbaar op een mijl afstand. En een handvol andere nummers onderschrijven de veiligheid van allesverslindende radio-house, nummers die aan iedereen kunnen worden toegeschreven.

Het is een oefening die haar geen recht doet - bijvoorbeeld de midden-acht van Sexy Den a Mutha, het enige deel waar ze waarneembaar als zichzelf klinkt, is het hoogtepunt van het nummer. Voor een vrouw wiens elke beweging door de duistere hoeken van de pers wordt onderzocht, is het begrijpelijk dat ze zichzelf niet helemaal bloot wil leggen. Maar de zeldzame vlagen van oprechtheid zorgen voor de opvallende momenten van het album.

Het titelnummer, een epische trance-ballad die een oprechte gevoeligheid aan de dag legt, geeft een zekere mate van ongeveinsde individualiteit weer, iets dat wordt gerepliceerd op het uitgeklede All Is Fair. En zelfs de hiphop-truïsmen die Ghetto Baby vullen, versterken het aanhoudende, koperachtige karakter alleen maar.

Het is echter zeker geen ballad/uptempo-kloof. De blatende synths en gruizige squelch van Love Killer zijn indrukwekkend wanneer ze worden gecombineerd met een openhartige zang, terwijl het informele, opgewekte Under the Sun een speels, zomers, aantoonbaar alternatief kenmerk heeft.

A Million Lights werkt goed, en het werkt nu - grotendeels, het is een plakboek van 2012-trends. En hoewel het niet helemaal dezelfde afstandelijkheid is die je zou krijgen van bijvoorbeeld Rihanna, betreedt het een dunne lijn tussen merkbare passie en pop omwille van de pop. Er is veel meer in het voordeel van Cheryl The Human dan van Cherylcorp Ltd - die enorme, drukke popexplosies dienen een goed doel, maar de aanwijzingen van artisticiteit zijn aanzienlijk aantrekkelijker. --Jude Clarke Met deze link verlaat je Amazon in een nieuw venster